‘Methodiek is slechts een hulpmiddel, het gaat om de klik met een cliënt’

Interview met Theo Euverman

9 december 2019
 

Theo Euverman

Theo Euverman is ervaringsdeskundige. Als hersteldocent staat hij bij de RINO Groep regelmatig voor de groep en deelt hij zijn verhaal met onze cursisten. Hieronder vertelt Theo hoe hij hersteldocent geworden is en hoe hij deze rol ervaart.

‘Tijdens een studiereis naar Amerika voor ggz-professionals in 2012 kwam ik in contact met drie hersteldocenten van de RINO Groep. Zij nodigden mij uit om hun collega-hersteldocent te worden. Ik was gelijk enthousiast over de manier waarop de RINO Groep met hersteldocenten werkt en hoe ervaringsdeskundigheid wordt ingezet in de lesstof.’ 

Psychisch kwetsbaar

‘Samen met mijn drie jongere broertjes ben ik opgegroeid in een hecht en harmonieus gezin. Ik kon goed leren, volgde bèta-onderwijs en heb na mijn middelbare school aan de Technische Universiteit (TU) in Delft bouwkunde gestudeerd. Vanuit mijn ouders heb ik altijd veel steun ervaren.’
 
‘Mijn moeder was manisch depressief. Daar ben ikzelf ook kwetsbaar voor. Al op mijn twaalfde ben ik in de zomervakantie, vlak voor ik naar middelbare school ging, eens behandeld in een medische kliniek. Later werd ik ook vrij zenuwachtig met allerlei dingen. Vanuit de TU kreeg ik daar al begeleiding voor. Maar ik kreeg pas echt last van mijn zenuwtrekjes toen ik al enkele jaren met veel plezier als bouwkundig adviseur werkte bij een gemeente. Hoewel ik totaal geen werkdruk ervaarde, zat ik door mijn klachten steeds vaker thuis.'

Ambulante hulpverlening

‘Manisch depressief en een obsessieve-compulsieve dwangstoornis, stelde mijn therapeut vast. En hoewel dat niet in mijn diagnose zat, vermoed ik achteraf dat ik ook tegen het autistische aan zit. Mijn klachten brachten me in de WAO. Ik zat hele dagen binnen, leefde erg op mezelf en besloot daarom vrijwilligerswerk te gaan doen bij de Luisterlijn. Ook bracht ik veel tijd door in mijn vakantiewoning.'​​

'Dat ik andere mensen kan helpen, helpt mij ook in mijn herstel.'

Theo Euverman

​​​​​​‘Op een dag stond de GGD voor mijn deur. Mijn buren hadden hen gebeld. Ze maakten zich zorgen, omdat ze mij zo weinig zagen. Ik vond het fijn dat er iemand kwam informeren hoe het met mij ging. Na dat gesprek heeft de GGD ervoor gezorgd dat ik via Kwintes ambulante hulpverlening kreeg. Van daaruit kwam – en komt er nog steeds – regelmatig een persoonlijk begeleider over de vloer en een woonbegeleidster om mijn huishouding aan te sturen. En dat was nodig, want ik ben nogal een verzamelaar – zeg maar rustig een hoarder.’

Enthousiasmeren

‘Op advies van mijn persoonlijk begeleider kwam ik in een zelfhulpgroep terecht van het Trimbos Instituut. Dat deed me goed. Het duurde dan ook niet lang voordat ik een opleiding tot hersteldocent ging volgen en zelf kartrekker werd van zo’n zelfhulpgroep. Vanuit deze nieuwe rol ben ik meegegaan met een herstelreis naar Amerika en ontmoette ik de hersteldocenten van de RINO Groep.’

‘Ik kan mijn verhaal op wel honderd verschillende manieren vertellen. De manier waarop ik bij de RINO Groep mijn verhaal vertel, stem ik altijd af op de methodiekdocent en op de cursisten. De belangrijkste aspecten blijven uiteraard behouden; het aangaan van verbinding met de cliënt en het in beweging zetten van de cliënt met behulp van zijn of haar eigen krachten. Ik vind het mooi om cursisten daartoe te enthousiasmeren. Volgens mij is methodiek namelijk slechts een hulpmiddel en gaat het uiteindelijk om de klik die je hebt met een cliënt.’

'De reacties die ik krijg, zijn een soort evaluatie van mijn verhaal. Cursisten zijn vooral benieuwd, ze vragen door. Meestal vertel ik ze ook pas later over mijn extreme verzamelwoede. Als kers op de taart vertel ik dan dat mijn broer mij in 2012 heeft opgegeven voor het televisieprogramma ‘Mijn leven in puin’. In vier dagen heeft het team van dat programma mijn huis volledig leeggehaald en opgeruimd. Moeilijk was dat, maar wel goed. Nog steeds moet ik opletten dat het er niet opnieuw insluipt. Daarvoor heb ik dan ook de hulp van mijn woonbegeleidster.’​​​​​​

Niet alleen in onderwijs

‘De inzet van ervaringsdeskundigen is niet alleen in het onderwijs van toegevoegde waarde. Zo nu en dan word ik ook door professionals in het werkveld om hulp gevraagd, meestal bij andere verzamelaars. Ik ben dan wel ervaringsdeskundig docent, maar ik ben ook nog steeds cliënt. Daardoor heb ik soms net een andere insteek dan andere hulpverleners en lukt het mij wel om iemand in beweging te krijgen. Juist omdat ik weet wat die persoon doormaakt. Hoarding vraagt namelijk om een heel voorzichtige aanpak. Deze mensen zijn écht gehecht aan hun spullen, omdat ze in de meeste gevallen spullen verzamelen als troost in perioden dat het minder goed met ze gaat. Afstand doen van iets betekent loslaten van het verleden. Dat is niet makkelijk.’
 
‘Dat ik andere mensen kan helpen, helpt mij ook in mijn herstel. Bovendien geeft het docentschap me een dagelijks ritme; het zorgt ervoor dat ik buiten kom. Ik heb wel geleerd om goed naar mezelf te luisteren. Als ik een dag op de automatische piloot sta, geef ik dat aan. Na een lesdag moet ik standaard twee dagen bijkomen. Maar ik vind het prachtig. Alle reacties die ik ontvang, zijn echt de moeite waard.’

In samenwerking met MIND zet de RINO Groep zich in om het cliënt- en naastenperspectief beter te verankeren binnen het scholingsaanbod voor professionals die werken met mensen met een psychische kwetsbaarheid.