‘In deze functie komen patiëntenzorg, onderwijs en onderzoek doen bij elkaar. Dat is een combinatie waar ik voor sta - ik ben graag de verbinder tussen die verschillende werelden. Ik werk als behandelaar en onderzoekscoördinator van de afdeling psychotrauma van PsyQ in Den Haag én aan de Universiteit Leiden als universitair hoofddocent. Vanuit de universiteit ben ik nu gedetacheerd als hoofdopleider. Voor mij is dit bij uitstek de functie waarin ik kan bijdragen aan de verbetering van de patiëntenzorg. Daar ligt mijn hart.’
Zelfregie voor de patiënt, zelfregie voor de klinisch psycholoog in opleiding
Interview met Maartje Schoorl, hoofdopleider voor de opleidingen tot klinisch psycholoog en gezondheidszorgpsycholoog volwassen en ouderen
19 april 2017
De opleiding tot klinisch psycholoog heeft een nieuwe hoofdopleider: Maartje Schoorl. Samen met collega Marleen Rijkeboer is ze direct aan de slag gegaan met de doorontwikkeling van de opleiding.
Je bent sinds september 2016 hoofdopleider. Wat trok jou zo in deze functie?
Hoe staan de opleidingen ervoor?
‘Van mijn voorgangster Liesbeth Eurelings-Bontekoe heb ik een krachtige GZ- en KP-opleiding geërfd. Samen vormen ze een mooi bouwwerk voor beroepen die hun waarde in de ggz inmiddels ruimschoots hebben bewezen. De hedendaagse klinisch psycholoog, bijvoorbeeld, is destijds vormgegeven vanuit de opleiding. Ik vind het nog steeds een sterke keuze dat daarin vier pijlers worden gecombineerd: diagnostiek, behandeling, management en onderzoek. Met die bagage draag je als echt bij aan innovatie en kwaliteit van de patiëntenzorg. En dat wordt gewaardeerd: wij horen dat twee derde van de gediplomeerde KP’ers direct in een leidinggevende functie terechtkomt.’
Samen met je collega-hoofdopleider Marleen Rijkeboer ben je bezig met de vernieuwing van de KP-opleiding. Wat houdt die in?
‘Enerzijds gaat het om de manier waarop we opleiden. We gaan meer toe naar een digitale leeromgeving en een probleemgestuurde aanpak. Bovendien willen we tegemoetkomen aan de wens van veel deelnemers om individualisering van de opleiding, zodat ze geen onderwijs meer hoeven te volgen rond competenties die ze al hebben. Anderzijds gaat het om inhoudelijke vernieuwing die aansluit bij de ontwikkelingen om ons heen.’
Wat vragen die ontwikkelingen van de klinisch psycholoog?
‘De gezondheidszorg richt zich steeds meer op veerkracht en zelfregie. We gaan daarom werken in netwerken rondom patiënten in plaats van binnen de muren van onze spreekkamer. Dat vergt van de klinisch psycholoog andere competenties op het gebied van communicatie, maatschappelijk handelen en leiderschap. En zoals zelfregie centraal komt te staan in de patiëntenzorg, willen wij de deelnemer ook meer zelf verantwoordelijk maken voor haar opleiding. Ik zie deze doorontwikkeling bij voorkeur gebeuren in een landelijke samenwerking tussen de regio’s. Rond de invoering van het competentiegericht leren is dat goed gelukt - ik hoop dat we dat kunnen voortzetten.’