Systeemtherapeutisch werker speelt cruciale rol

Interview met Hoofdopleider Robert van Hennik

18 april 2016
 

Hoofdopleider Robert van Hennik

De eerste editie van de nieuwe opleiding tot systeemtherapeutisch werker zat razendsnel vol. Hoofdopleider Robert van Hennik verbaast dat niks: ‘Dit beroep sluit enorm goed aan bij wat de participatiemaatschappij vraagt en vult het aan.’


'De hulpverlening van nu vraagt om een professional die op basis van zijn kennis en vaardigheden flexibel kan inspelen op onvoorspelbare veranderprocessen in een complexer wordende maatschappij. Vergelijk het met een jazzmuzikant: die moet zijn klassiekers kennen, maar ze op het podium los kunnen laten om te kunnen improviseren. Veel hulpverleners hebben geleerd om naar het individu te kijken en snelle oplossingen te zoeken. Nu gaat het erom het netwerk in kaart te brengen en de partijen te ondersteunen om samen uit te werken hoe ze om een kwetsbaar individu, gezin of groep heen kunnen gaan staan.'

'De narratieve therapeut Michael White noemt dat het cocreëren van een “community of concern”. Dat is wat we doen in de systeemtherapie. Daarom sluit de systeemtherapeutisch werker enorm goed aan bij wat de participatiemaatschappij vraagt. En hij vult het aan, door de eenzijdige focus op individuele verantwoordelijkheid te verleggen naar verantwoordelijkheden met en voor elkaar.’

Zelfregie ingebed in netwerken
‘Voor systeemtherapeutisch werkers is zelfregie heel belangrijk. Een cliënt is zelf immers de beste expert als het gaat om zijn eigen leven. Als hulpverlener kun je die regie ook helemaal niet overnemen, omdat een systeem niet van buitenaf te sturen valt - je kunt hooguit verandering proberen te triggeren van binnenuit, maar of die komt is onvoorspelbaar. Zelfregie draait bij ons om respect voor mensen om hun eigen weg te gaan, maar wel ingebed in netwerken van betrokken naasten en organisaties. Dat is iets anders dan het beroep dat door de bezuinigingen wordt gedaan op het zelf moeten doen. Zelfregie kan nooit een opdracht zijn: mensen hebben recht op een bepaalde afhankelijkheid als ze het alleen niet redden.’

Staan voor wat waardevol is
‘De transities in de zorg vragen veel van hulpverleners en er gaan ook goede dingen bij verloren. Dat maakt velen onzeker. We passen ons nu vaak aan aan wat er wordt gevraagd, maar we moeten gaan staan voor wat waardevol is en een gelijkwaardige rol opeisen, bijvoorbeeld in ons contact met de gemeenten. Ik zou graag zien dat die zich samen met ons echt inspannen om betrokken netwerken van de grond te krijgen - niet om hulpverleners te kunnen vervangen door vrijwilligers, maar om professionals, hulpvragers, organisaties en vrijwilligers optimaal te laten samenwerken voor het vormen van een “community of concern”. De systeemtherapeutisch werker speelt in dat proces een cruciale rol.’

__________________________________________________________________________________________________________________

Informatie over de post-hbo opleiding tot NVRG-systeemtherapeutisch werker
>