'Vroeger klopten cliënten vaak na een lange zoektocht aan onze voordeur, op zoek naar hulp. Nu maken wij deel uit van kleine, zelfstandige, outreachende teams waarin we samenwerken met allerlei collega's van buiten de ggz, om problemen zo snel en adequaat mogelijk op te pakken. Daarin is het onze taak om de cliënten die thuishoren in de ggz te signaleren en in behandeling te nemen. Dat vraagt van ons veel meer de houding van een ondernemer dan die van een behandelaar. We moeten uit onze ivoren toren stappen, ons pro-actief opstellen, zelfstandig nadenken over onze rol in het team en openstaan voor samenwerking. Als psycholoog in opleiding moet je dan ook beschikken over een open, flexibele houding, een bewustzijn van de eigen beperkingen en een vermogen om hulp te vragen wanneer dat nodig is. Voor een deel kun je dat wel aanleren, maar ik denk dat we daar steeds meer op zullen gaan selecteren.'
BIG-geregistreerde professional: van behandelaar naar ondernemer
Interview met Dorothé Ernste, als P-opleider verantwoordelijk voor de BIG-praktijkopleidingen binnen de Parnassia Groep Rijnmond
De transities in de zorg liggen een paar jaar achter ons, maar betekent dat ook dat de transformatie die er het gevolg van was zijn beslag heeft gekregen? Dorothé Ernste, als P-opleider verantwoordelijk voor de BIG-praktijkopleidingen binnen de Parnassia Groep Rijnmond, vertelt over wat de hedendaagse praktijk eist van de professional en hoe zij daarvoor de voorwaarden probeert te scheppen in haar instelling.
Wat vraagt de huidige zorgpraktijk van de BIG-geregistreerde professional?
Welke gevolgen hebben de ontwikkelingen voor de praktijkopleiding?
'De veranderingen vragen niet alleen iets anders van de psychologen in opleiding, maar ook van de opleiders en supervisoren. We staan dus voor de uitdaging hoe wij - naast een goede selectie maken van deelnemers - de opleiders en supervisoren telkens mee kunnen nemen in de ontwikkelingen. Als P-opleider bevind ik me voortdurend in een spanningsveld tussen de eisen die de hoofdopleiders stellen en de grenzen waar we in onze instelling tegenaan lopen. In goed overleg proberen we steeds zo nauw mogelijk aan te sluiten bij wat de ontwikkelingen in de zorg van ons vragen.'
Hoe zit het met de financiële ruimte voor scholing bij Parnassia?
'Tegen de druk van de bezuinigingen in hebben wij de laatste jaren op dit gebied toch een aantal zaken kunnen veiligstellen. Zo worden opleidingsplaatsen bij kleine teams centraal gefinancierd, zodat zij alleen de lusten ervan hebben en niet de lasten. Ook hebben we de financiële ruimte bevochten voor klinisch psychologen om hun specialisme goed bij te kunnen houden. We laten de hele organisatie delen in onze gezamenlijke kennis door de vorming van specialismegroepen en door veel aan interne en externe deskundigheidsbevordering te doen. Hoe we innovatie en onderzoek voldoende overeind houden in de portefeuilles van de specialisten, dat is nog wel zoeken.'
Hoe pakt het nieuwe stelsel tot nu toe uit voor de cliënt?
'Er wordt superhard gewerkt om de beweging te maken naar werken vanuit de vraag van de cliënt en die cultuur begint nu te ontstaan. Maar de zorg is in een andere structuur gedwongen waarin helaas nog niet elke cliënt zijn plek kan vinden. De wachtlijsten zijn lang en ik zie behandelaren met overvolle agenda’s om maar zoveel mogelijk mensen te helpen. Het gaat echt nog even duren voor we zo snel en adequaat kunnen handelen als de bedoeling is. En daarbij blijft het gebrek aan geld voortdurend voelbaar.'